Maandag 28/1

16:30 uur. We zijn alweer bijna in Douala. Reis eigenlijk best snel gegaan. Hadden in Parijs ongeveer 1,5 uur om over te stappen. Terminals naast elkaar, ik ken iemand die daar rustig van wordt. Tijd dus om wat te eten & drinken en dan is het alweer tijd om te boarden. Deb en ik zitten helemaal achterin. Vliegtuig lang niet vol, zoveel lege stoelen om ons heen dus waarom er dan iemand perse bij ons op de rij wil zitten is ons een raadsel maar de vakantie is net begonnen dus we zijn mild. Champagne 🥂 dat helpt het best 😉 Proost! 
16:57 arrivé! Ondanks de creative landing ~~~~applaus???😳
Wouw, wat een land! Ont-zet-tend warm och och. En als ze hadden gezegd je staat in Marokko had ik het ook gelooft. Als we in de rij staan voor douane zien we aan onze linkerkant 2 dames achter glas zitten. Geen rode verlichting, geen sexy kleding maar indringende blikken, tikkende nagels, lokkende handen wapperend met een pak geld: het is het wisselkantoor! 
Buiten staat Abdoulaye ons op te wachten, hij is alle dagen onze gids. In de korte tijd dat we hier zijn heb ik hem al 2 keer zien fronsen. Raar vrouwengespuis. 
Nadat we onze kamers toegewezen hebben gekregen hebben we precies 15 min om te “relaxen” daarna beneden (programma) overleg. Bamenda gaat uit het programma, we wisselen wat euro’s in en moeten buiten de deur een hapje eten want helaas is het restaurant van het hotel op maandag dicht. Ik gok dat de wifi hier ook aan hangt want die doet het niet