Maandag 4/2

Weliswaar een reisdag maar we mogen uitslapen vandaag. 8:00 uur ontbijt. Jammer dat Deb en ik al zo razend vroeg wakker waren. Deb had te kampen met hoestaanvallen en ik had problemen met het bed. Rechts was het matras dusdanig op dat je op lattenbodem lag en links rolde je terug naar rechts 🙄 Dus als vroeg de oordopjes uit en samen luisteren naar het beekje en de vogeltjes. Vandaag reizen we door naar Limbe aan de kust maar eerst gaan we nog naar de watervallen van Ekom. Deze vallen 80m naar beneden, wat een natuurgeweld. Om daar te komen trotseren we eerst zo een hobbelig pad van 9 km lang, eerlijk het lunapark is er niks bij. Bij aankomst ziet het er voor Kameroense begrippen behoorlijk toeristisch. Dat uit zich vooral in het hutje wat er staat met het terrasje ervoor waar je allerlei soorten drankjes kan kopen want aan toeristen zijn er naast ons gezelschap allen een trosje Italianen met hun gids. We kunnen aan de wandel. De temperatuur is hier inmiddels flink gestegen. Je kan 2 kanten op, links gaat door bosrijk gebied  en paar trappen naar zijkant van waterval, die kiezen we eerst. Al snel hoor ik Deb naast me zeggen: any shoes, it’s flat, you can wear any shoes. Als we ‘s avonds het programma voor de volgende dag bespreken vragen we ook altijd welke schoenen het meest geschikt zijn. Maar bv slippertjes was hier echt geen optie geweest. We lopen terug en gaan naar andere kant. Na een kleine klim moeten we ik weet niet hoeveel treden, niet 1 is er gelijk, naar beneden. En dus ook weer terug. In de volle zon. OMG. Iedereen die mij kent weet dat ik niet kan zweten, geloof me  het liep in stralen van mn rug. Ik heb Deb nog een paar keer horen sputteren naast me...ja ja any shoes 😂
Uiteraard na afloop heerlijk colaatje gedronken op het terras waar Deb nog wel even een standje kreeg van de gids omdat ze een cola aan de chauffeur (zat in zn bus) had gegeven. We reden nog helemaal niet, bloedheet en het rondje was van ons! Het verschil blijft bijzonder. Daarna de auto in op weg naar Limbe.  Zaten we de afgelopen 2 dagen nog in het koffiegebied, vandaag rijden we door ananasgebied (nog meer dan we de afgelopen dagen al hebben gezien). We rijden van rood en droog door groen en vochtig naar vlak bananenlandschap. Een land met vele gezichten. Als we voor de kust rechtsaf slaan richting Limbe gaan we het Engelstalige gedeelte in. We moeten binnen een paar honderd meter meteen al 2x stoppen voor paspoortcontrole en argwanende blikken naar de koffers op het dak. Hier ogen ze verre van vriendelijk. Later legt Abdou uit dat dit is omdat ze bang zijn dat we met goederen doorrijden naar de separatisten. Overal spotten we politie en camouflagepakken met de nodige wapens. Winkels zijn niet open op maandag, het is verboden om te werken. Er is dus ook echt helemaal niets open, of je door spookdorpjes rijdt. 17:15 uur aankomst Seme Beach hotel. Voorbij de poort lachende gezichten, dat moet goed komen! Maar eerst even eten (voordat we weer kunnen lachen 😬)