Vrijdag 1/2

Vandaag brengen we een bezoek aan het paleis van de koning in Foumban. In het dorp staan lange rijen met honderden kinderen in schooluniform langs de kant van de weg. De minister brengt een bezoek aan de koning. Op het plein voor het paleis lopen allemaal notabelen in traditionele kleding in afwachting van minister en haar gevolg. Het bezoek duurt niet heel lang dus wanneer ze weer naar buiten komen en het plein oversteken staan wij er nog om te fotograferen. Een medereizigster gooit zich voor de senator of ze misschien even zou willen poseren. Dat doet ze graag, inclusief handen schudden. Voordat ze vertrekt gaat het raam in haar auto open en komt er via de gids een visitekaartje met een “bel me later vanmiddag” onze kant op. Wanneer het hele circus binnen is krijgen wij een rondleiding door het museum met na afloop een mini priveconcert. Aan de overkant bezoeken we het Tam Tam trommelhuis waar de grootste trommel staat. Daarna gaan we de markt over voor een rondje mensen fotograferen. We moeten wel op tijd weer terug zijn omdat al die notabelen uit de moskee komen zodat we ook daar nog wat plaatjes van kunnen schieten. Na de lunch rijden we weer terug naar ons hotel  intussen is er door de gids al verschillende malen contact gezocht met de senator maar die is nog druk dus zonder weerzien druipen we af. Er wordt nog een markt aangeboden maar daar zijn we wel even klaar mee. We genieten van een relaxte middag. Voor het hotel loopt een rode zandweg, niet een beetje rood maar echt rood, mooi voor plaatjes dus. We wandelen een eindje langs de weg en pikken onderweg ook de zonsondergang mee, super. Als we bij ons hotel aangeslenterd komen zien we op de 1e verdieping een vrouw naar ons staan wenken, ja hoor, de senator! We zijn al zo ingeburgerd dat ze ook maar meteen gaat zoenen en na de fotoshoot nemen we plaats voor een praatje. Ze is op zoek naar investeerders, ze wil hier graag een melkfabriek neerzetten en de gids vond het wel een leuk idee om haar aan Hans te koppelen met zijn contacten. Helaas valt de stroom weer uit dus babbelen we in het donker en drinken is er ook al niet bij want er is verder niets of niemand om dat te regelen. Wat een armoe. Rond 7 is Abdou wel klaar want wij worden naar het “diner” gestuurd en hoewel ze is uitgenodigd kiest de senator ervoor om naar huis te gaan.